Moderne mannen hechten veel belang aan een harmonieus intiem leven. Het is de basis van een sterke en gezonde relatie tussen een man en een vrouw. En erectiestoornissen (het aanhoudende onvermogen van een man om voldoende spanning in de penis te krijgen en te houden voor normale geslachtsgemeenschap) maken dit bijna onmogelijk, met als gevolg onvruchtbaarheid, eenzaamheid, depressie en zelfs diepe depressie.
Veel mannen met erectiestoornissen zoeken geen medische hulp, waardoor het moeilijk is de werkelijke incidentie van erectiestoornissen vast te stellen. Volgens Amerikaanse artsen lijden 150 miljoen mannen boven de 40 jaar aan een of andere vorm van erectiestoornis. Dit is duidelijk een groot medisch en sociaal probleem.
De belangrijkste symptomen van erectiestoornissen zijn:
- Verminderd seksueel verlangen;
- Zwakte of afwezigheid van nachtelijke en ochtend uitscheiding;
- Langere tijd tussen het vrijen en het krijgen van een erectie;
- Voortijdige ejaculatie en een vermindering van de hoeveelheid geproduceerd sperma;
- Verergering of verlies van orgasme;
- Lang herstel tussen erecties, onvermogen om weer seks te hebben;
- Onvermogen om voldoende spanning te bereiken en te behouden voor penetratie van de penis;
- In gevorderde gevallen ontstaat volledige impotentie.
Om te begrijpen waarom een erectie wordt verstoord, moet u zich ten minste ruwweg het proces van het ontstaan ervan in het normale voorstellen. Er is een psychogene en een reflexmatige erectie. De psychogene wordt geactiveerd door het limbisch systeem van de hersenen onder invloed van erotische prikkels (visuele, olfactorische, auditieve, enz.). De reflexmatige erectie ontstaat door contact met de penis. In reactie op de stimulatie geeft het vasculaire endotheel stikstofmonoxide af, verwijden de slagaders zich, neemt de bloedstroom naar de penis dramatisch toe, drukken de met bloed gevulde holtes de bloedvaten samen, waardoor de veneuze uitstroom wordt verhinderd en er een erectie optreedt. Een belangrijke voorwaarde voor dit proces is een normaal niveau van geslachtshormonen.
Erectiestoornissen kunnen het gevolg zijn van elke schending van deze mechanismen.
De oorzaken van erectiestoornissen zijn verschillend:
- De overgrote meerderheid (60-70%) van de gevallen van erectiestoornissen wordt veroorzaakt door ziekten van het hart- en vaatstelsel. Deze omvatten hoge bloeddruk, ischemische aandoeningen en een voorgeschiedenis van acute aandoeningen van de bloedsomloop. De aderen van de genitaliën zijn even gevoelig voor atherosclerose als alle andere. Pathologische vernauwing van de penisslagaders verstoort de normale bloedstroom en veroorzaakt erectiestoornissen. Chronische stress, gebrek aan lichaamsbeweging, roken, diabetes mellitus en een hoog cholesterolgehalte hebben ook een negatief effect, aangezien deze factoren alleen al hoge bloeddruk en atherosclerose veroorzaken.
- Zenuwgeleidingsstoornissen op verschillende niveaus zijn een veel voorkomende oorzaak van erectiestoornissen. Ze kunnen optreden als gevolg van een acute beroerte, tumoren en letsels van de hersenen en het ruggenmerg, hernia’s, verschillende neurologische ziekten zoals multiple sclerose, enz.
- Endocrinologische stoornissen zijn ook van groot belang. Allereerst diabetes mellitus en diabetische polyneuropathie, hypogonadisme, zwaarlijvigheid, schildklierziekten, alsmede alle veranderingen in de hormonale achtergrond, die gepaard gaan met een daling van het testosterongehalte in het bloed.
- Permanente erectiestoornissen kunnen verband houden met trauma zoals: B. bekkenbreuken, schade aan de corpora cavernosa, scheuring van de urethra, genitale chirurgie.
- Ontstekingsziekten van het urogenitale systeem (prostatitis, urethritis, vesiculitis) kunnen zonder passende behandeling chronisch worden en vaak leiden tot erectiestoornissen en onvruchtbaarheid.
- Erectiestoornissen zijn vaak het gevolg van blootstelling aan chemische stoffen in het lichaam. Het kan een bijwerking zijn van veel voorkomende medicijnen: psychotrope middelen (antidepressiva, neuroleptica), antihypertensiva (bètablokkers, diuretica), antihistaminica, lipidenverlagende middelen, hormonale middelen en andere. Het gebruik van drugs en alcohol heeft noodzakelijkerwijs een negatief effect op de potentie.
- Psychiatrische aandoeningen – neurose, depressie, schizofrenie – komen relatief zelden voor als oorzaak van erectiestoornissen.
- Mentale stoornissen zijn, ondanks de neiging van de meeste mannen om hun falen in bed goed te praten, slechts in 10% van de gevallen de oorzaak van erectiestoornissen. Bij jongere patiënten kan het pathologische zelftwijfel en faalangst zijn. Stressvolle situaties, vermoeidheid, nerveuze uitputting, problemen op het werk, de verandering van geslachtsgemeenschap in een routine of juist conflicten met een partner, het verbreken van een relatie hebben ook een negatief effect. Zuiver psychogene erectiestoornissen, in tegenstelling tot organische stoornissen, zijn periodiek en situationeel van aard, met behoud van normale ochtend- en avond erecties, evenals erecties tijdens masturbatie.
In de meeste gevallen worden erectiestoornissen niet door één maar door meerdere factoren tegelijk veroorzaakt, en zijn ze dus van gemengde aard.
De wijdverbreide veronderstelling dat erectiestoornissen zich met de leeftijd ontwikkelen is niet door studies bevestigd. Blijkbaar is de directe oorzaak hier niet de leeftijd zelf, maar de overvloed aan co-morbiditeiten en het dwangmatig gebruik van een groot aantal geneesmiddelen.
Maar wat de oorzaak van erectiestoornissen ook is, deze aandoening vereist een grondig onderzoek en een behandeling. Erectiestoornissen die tijdig worden ontdekt, kunnen in 95% van de gevallen met medicijnen worden behandeld. Desondanks zoekt slechts één op de tien mannen met erectiestoornissen professionele hulp. De meeste mensen wijten alles aan stress of proberen zelfs het probleem te verbergen door te doen alsof alles in orde is.
Het vermoeden dat een partner lijdt aan potentieverlies kan worden opgespoord aan de hand van indirecte signalen: een man vermijdt seks om verschillende redenen, vertoont een slechte gezondheid, vermoeidheid, komt laat thuis van zijn werk, negeert signalen, begint nooit aan seks. In dat geval moet u hem voorzichtig naar een specialist – een uroloog of androloog – laten gaan.
Diagnose van erectiestoornissen
Diagnostische maatregelen voor erectiestoornissen hebben tot doel de oorzaak van het ontstaan ervan en de mate van verandering vast te stellen, hetgeen een goede planning van de behandeling mogelijk maakt.
Een zorgvuldig afgenomen en betrouwbare medische voorgeschiedenis is zeer belangrijk. In de voor de patiënt meest comfortabele omgeving probeert de arts te achterhalen hoe de ziekte is begonnen, waar zij veroorzaakt zou kunnen zijn, met bijzondere aandacht voor individuele kenmerken van het seksuele leven, “normale” seks, het bestaan en de kwaliteit van nachtelijke en ochtend . erecties, enz.
Daarna volgt een algemeen medisch onderzoek en een genitaal onderzoek. Let op de ernst van secundaire geslachtskenmerken, haartype, structurele veranderingen in de penis en testikels, en de vorm en consistentie van de prostaatklier, die door digitaal rectaal onderzoek worden beoordeeld.
Alle patiënten ondergaan een hormoontest. Uit het bloed worden de niveaus van testosteron, prolactine, gonadotrofine, oestradiol, follikelstimulerend hormoon en luteïniserend hormoon bepaald. Om de betrokken pathologie te identificeren, wordt een biochemisch bloedonderzoek gedaan naar suiker, cholesterol, enz.
Soms wordt voor de differentiële diagnose een farmacologische test uitgevoerd waarbij papaverine of alprostadil aan het oedeem wordt toegediend.
Echografie is van groot belang voor de diagnose van prostaatziekten (tumoren, prostatitis, enz.) die erectiestoornissen kunnen veroorzaken. Doppler-echografie wordt gebruikt om de bloedstroom in de holtes van de penis en de hoeveelheid veneuze excretie te meten. De techniek kan symptomen van vasculaire arteriosclerose, fibrotische veranderingen of verkalking van gezwollen weefsel van prognostisch belang vaststellen.
Een nog gedetailleerder onderzoek naar de morfologie en de circulatie van het blaasweefsel kan worden uitgevoerd door middel van magnetische-resonantiebeeldvorming van de penis en biopsie van het blaasweefsel.
Röntgencontrastonderzoek van de penis (cavernografie) kan pathologische veneuze stroming vaststellen om de structuur van gezwollen lichamen te beoordelen.
Met behulp van computers en speciale sensoren is het mogelijk de innervatie van de gevoelszenuw te bestuderen en de frequentie en duur van spontane nachtelijke erecties te evalueren.
Behandeling van erectiestoornissen
Sinds mensenheugenis hebben artsen gezocht naar manieren om mannelijke kracht te herstellen. Tot op heden zijn er een aantal geneesmiddelen – fosfodiesterase-5-remmers. Vanwege hun geringe werkzaamheid (ongeveer 30%) kunnen de andere groepen geneesmiddelen alleen worden gebruikt bij de complexe behandeling van erectiestoornissen. Deze omvatten testosteronpreparaten, prolactineremmers, vaatverwijders, biogene stimulansen en adaptogenen.
Naast medicijnen zijn er speciale mechanische apparaten om de erectie te verbeteren. Dit wordt vacuüm contractietherapie of LOD-therapie genoemd. Er wordt mechanisch een vacuüm gecreëerd in de holle organen van de penis, waardoor de bloedstroom toeneemt. Een speciale ring drukt de basis van de penis samen, waardoor de aderen niet kunnen stromen en een erectie behouden blijft. De doeltreffendheid van vacuümapparatuur is ongeveer 60%.
Lichaamsbeweging en sport spelen een belangrijke rol bij de behandeling en preventie van erectiestoornissen, aangezien een sedentaire levensstijl leidt tot het ontstaan van bekkenobstructie, een verminderde genitale circulatie en een verlaagd testosterongehalte. Lichaam. Squats, hardlopen, yoga, gymnastiek zijn bedoeld om de perineale spieren te trainen. Zelfs minstens 10.000 stappen per dag lopen kan helpen de bloedstroom te normaliseren, de testosteronproductie te verhogen en de erecties te verbeteren.
Bekken- en pudendalmassage helpt ook de tonus van de bloedvaten te verhogen.
Een evenwichtige voeding is even belangrijk. Om erectiestoornissen te voorkomen, is het noodzakelijk in de voeding voedingsmiddelen op te nemen die rijk zijn aan meervoudig onverzadigde vetzuren (omega-3) en sporenelementen zoals magnesium, kalium en zink. Deze stoffen komen voor in vette zeevis, oesters, garnalen en rode kaviaar. Noten en honing bevatten grote hoeveelheden zink. Groenten en kruiden – paprika’s, koriander, gember, peterselie, asperges, enz. – zijn rijk aan vitamine B en C. – zijn rijk aan vitamine B en C. Als krachtige antioxidanten hebben ze een positief effect op de conditie van de bloedvaten en houden ze een normale seksuele functie in stand. Anderzijds wordt aanbevolen de consumptie van licht verteerbare koolhydraten (snoep, gebak, aardappelen, gezoete sappen en frisdranken) tot een minimum te beperken, omdat deze kunnen leiden tot de ontwikkeling van zwaarlijvigheid en diabetes. Dit laatste is een van de meest voorkomende oorzaken van erectiestoornissen.
U moet zo snel mogelijk stoppen met roken, alcohol en drugs (bij voorkeur vóór de erectiestoornis). Ontstekingsziekten van het urogenitale stelsel moeten tijdig en op passende wijze worden behandeld om te voorkomen dat zij overgaan in een chronische vorm.
Bij jonge patiënten met psychogene erectiestoornissen heeft psychoseksuele therapie een goed effect. Het kan als monotherapie worden gebruikt, maar is vaker effectief in combinatie met andere methoden.
Als alle bestaande conservatieve methoden ondoeltreffend zijn gebleken, wordt overgegaan tot chirurgische behandeling van erectiestoornissen: genitale vaatchirurgie of het inbrengen van een prothese.
Vasculaire chirurgie van de penis (revascularisatie van de corpora cavernosa, spinale veneuze resectie, embolisatie) heeft tot doel de arteriële stroom te verhogen en de veneuze uitstroom te verminderen. Helaas zijn de resultaten van dergelijke operaties van korte duur.
Een vrij doeltreffende methode die in de laatste fase wordt gebruikt, nadat alle andere opties zijn toegepast, is de penisprothese. Prothesen voor penisimplantatie kunnen verschillend zijn. Hydraulische prothesen met drie componenten worden tegenwoordig als de meest fysiologische beschouwd. Ze herstellen de seksuele functie bij 90-95% van de geopereerde patiënten.
Ongeacht de vorm en het stadium van erectiestoornissen, vereist deze aandoening professionele medische zorg. Met een passende en tijdige behandeling, in overeenstemming met alle medische aanbevelingen, kan in de meeste gevallen de normale seksuele activiteit worden hervat en gedurende verscheidene jaren worden gehandhaafd.
